maandag 20 januari 2014

Blue monday

Volgens de krant bestaat het niet, de gedoodverfde 'blue monday'.  Porter Novelli riep in 2005 de kreet in het leven voor de derde maandag in januari. Zijn argumentatie waarom dit de meest trieste dag van het jaar is?  Omdat de feestdagen voorbij zijn, de dagen nog donker en koud en winters. Nou, was dat laatste maar waar. En die feestdagen kunnen me in het algemeen ook gestolen worden. 

Mysterieuze maasoever met aalscholvers in de boom
Kortom, zoals u merkt heb ik vandaag wel last van "blue monday'. Het is buiten grijs, grijzer, grijst en de winter is in de verste verte niet te bekennen. Het is wel koud, vochtig en en een graad of vijf boven nul, waterkoud dus. Doe mij maar een zonnetje, sneeuw en -10 C. Ook voor de rest zit het vandaag niet mee: mijn geliefde Dinky Toy is voor een beurt bij de garage en blijkt ernstig ziek, een klusje dat ik me in maag heb laten splitsen kost in plaats van een uurtje de hele ochtend en aan het einde van de middag heb ik erg last van medelijden met mezelf.
De heren hebben geen last van medelijden met mij. Op hun gebruikelijke opgewekte wijze maken ze duidelijk dat het tijd wordt om naar buiten te gaan. Shadow komt met een schoen aansjouwen en Spot duwt zijn neus onder mijn arm door in mijn gezicht en geeft me een lebber om al whoohend weer weg te dansen. De hint is duidelijk. Tijd voor actie. 

Kersenboomgaard zonder bloesems
Ik besluit om er dan maar ook het beste van te maken en steek mijn kleine camera bij me. In Noorwegen houd ik juist van stil, grijs weer. Er moet toch hier dan ook schoonheid zijn in grijsheid! Jolanda Linschooten schreef het laatst op haar blog: bijzondere plekken zijn dichterbij dan we denken. 

Het werkt! En dan lukt het vanwege het vlakke licht
ook nog om Het Oog van Shadow er goed op te krijgen. 

In de schemering op weg naar huis belt de garage belt dat de Dinky Toy kan genezen met tweedehands onderdelen en een rib uit mijn lijf. Dat hebben we er dan maar voor over. 

Kortom, ik wandel opgewekt met twee zeer modderige honden door de blubber weer naar huis. Wat nou blue monday!  Hoewel.. het rangschikken van de foto's bij deze tekst gaat nog niet helemaal naar wens en volgens plan. En die ene foto van Shadow is toch net niet helemaal scherp bij nader inzien. Grrrr...  Tijd voor thee en een stukkie chocolade. Gelukkig is het morgen dinsdag.



Portret van een portret

Een plekje om de heren te fotograferen

Je moet dan wel snel zijn... en heel zeker dat ze toch niet durven te springen. 

Hmm, niet helemaal scherp (toch de spiegelreflex mee moeten nemen in het avondlicht) maar dat OOG



Geen opmerkingen:

Een reactie posten