woensdag 25 december 2013

De vijf meest waardevolle kerstcadeau's voor je hond

Onderstaand stuk is een vertaling van een blog van Patricia McConnell, een schrijfster en hondentrainster wiens boeken ik zeer de moeite waard vind. Ik heb toestemming van haar dit te posten en ze brengt de hartelijke groeten over, vooral aan de mensen die ze hier al eens heeft ontmoet op seminars ed.

De originele blogpost is te vinden op 
http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/the-five-things-our-dogs-want-for-christmas#comment-1564897 

Kauwbotten en lekker snacks zijn fijn, maar hier volgt een lijstje wat uw hond echt wil voor kerst

1) Duidelijkheidonze honden leven met een stel ruimtewezens - wij. Het mag zo zijn dat ze van ons houden, maar een groot deel van hun leven brengen ze door in opperste verwarring. Honden leven tenslotte in een wereld waarin we tegen ze mopperen als ze poep eten, terwijl ze het ons zelf in zakjes zien doen om te bewaren voor later. We hebben soms wel 5 synoniemen voor 1 commando, veranderen de regels per dag en zeggen het ene met onze stem en het andere met ons lichaam. Het beste geschenk dat je je hond kan geven is om deze kerst jezelf af te vragen: hoe kan ik het leven eenduidiger - en daarmee gemakkelijker - voor mijn honden? Het maakt niet uit hoe goed we ook zijn voor onze honden, iedereen kan vast wel eens aandachtspuntje bedenken en de verwarring in  2014 minder maken. 
2 Ons geduld: Soms is op. Lijkt het uitverkocht. Echt niet meer te krijgen? In geen enkele kast meer te vinden? Ah, kijk maar eens achterin je klerenkast, achter die jeans bijvoorbeeld. Die jeans die eigenlijk niet meer past maar die er nog ligt te wachten tot je voldoende afgevallen bent om er weer in te kunnen (zie je wel dat je geduld hebt!). Het feit is, we profiteren allemaal van geduld als een "schone zaak". Geduldig blijven al steelt je Corgi ondanks een strak trainingsplan, dat je stap voor step gevolgd hebt,  nog steeds sokken uit de wasmand. Of als je Deens dog nog steeds zijn keutels precies middenop het tuinpad deponeert, precies daar waar het bezoek langs moet. En misschien nog wel het meest moeilijke: geduld met onszelf, omdat we ook niet perfect zijn. “Vergissing maken is menselijk, ze vergeven is goddelijk.”
3. Balans tussen rust en activiteiten. Net als wij zelf, hebben honden balans nodig tussen rust en activiteiten. Uiteraard verschilt deze balans van hond tot hond maar dag en nacht op de bank hangen is voor honden en mensen niet goed. (Behalve uiteraard voor zieken oid). Je vervelen is niet leuk en het is niet goed voor een dier dat uitdaging nodig heeft om lichaam en geest aan de gang te houden. Je hoeft niet te verwachten dat hij zijn VWO afmaakt of een hogeschool hond wordt. Wat ik bedoel is dat honden zich kunnen gaan vervelen, net als wij als we altijd in dezelfde tredmolen lopen en nergens over na hoeven te denken. Als het spannendste in moment van de dag wordt wanneer de voerbak gevuld wordt, heeft je hond misschien toch iets meer uitdaging nodig. Tegelijkertijd hebben honden rust nodig, tijd om de harde schijf leeg te maken. Welbeschouwd maken honden deel uit van een complex sociaal systeem dat niet het hunne is en dat toch ook uitermate verwarrend moet zijn voor ze. Het lijkt wel of je steeds vaker honden ziet die wel uitgeput lijken. Die tussen behendigheid, doggy-dance, hondenweide en dagopvang heen en weer geslingerd worden en nauwelijks de kans krijgen om even bij te komen en gewoon te ‘chillen’. Gelukkig zijn gaat over het vinden van balans, dus stel jezelf de vraag: hoe is de balans nou voor jou? En voor je hond? Moet er wat veranderen? 
4. Hulp bij het leren zich te beheersen; honden zijn net mensen - sommigen kunnen uitstekend met de uitdagingen van het leven omgaan met kalmte en zelfbeheersing, terwijl andere stuurloos ronddobberen op de golven Die laatste persoonlijkheid komt vaker voor dan de eerste en - net als wij - moeten honden leren hun emoties te beheersen zodat de boot niet omslaat. Iedereen kent wel een soortgelijk voorbeeld: een jong kind in een restaurant wordt woedend omdat zijn moeder zijn boterham in tweeën heeft gesneden in plaats van in vieren. Met rood aangelopen hoofd blijft hij maar krijsen “JE HEBT HEM IN TWEEEN GESNEDEN” terwijl de rest van het restaurant meewarig naar de moeder kijkt. Verbaast over hoe boos het jongetje is over zoiets simpels maar tegelijk je bedenkend dat er inderdaad een fase in het leven is dat zoiets simpels kon voelen alsof de wereld instortte. Van opgroeiende kinderen kinderen hopen en verwachten we dat ze leren omgaan met frustratie, teleurstelling, boosheid en angst, waarbij deze emoties tot hanteerbare proporties worden terug gebracht. Honden leren hetzelfde -of niet? Wie kent ze niet: honden die totaal flippen, net als dat krijsende jongetje, als ze weg gehaald worden bij een raam, of als ze niet naar een andere hond toe mogen. Honden krijsen niet, tenminste niet vaak, maar er zijn er wel  bij die omdraaien en bijten wanneer ze niet met hun frustratie om kunnen gaan. Hun helpen zich te leren beheersen en om te gaan met dergelijke emoties, is een misschien wel het meest waardevolle geschenk dat alleen wij ze kunnen geven
5. Spelen! Van die onzinnige, vrolijke momenten van pure gekkigheid, zonder eisen die eraan gesteld worden en waar niks er toe doet behalve lol hebben. Niet alle honden spelen op de manier die wij als “spel” definieren. Tootsie bijvoorbeeld (noot vd vertaler: de hond van de schrijfster, een ex-broodfok teefje) speelt nooit met voorwerpen. Daar snapte ze niets van. Maar zo af en toe gaat ze als een gek rondjes rennen in de tuin, nadat ze Willie (de Border Collie van de schrijfster) dat heeft zien doen met een speeltje in de bek. Ze (Tootsie) lijkt dan zo vrij en vrolijk en eindigt altijd door aan te komen rennen met een grijns van oor tot oor en een glinstering van pret in haar ogen. Uiteraard weten we niet precies wat er in haar hoofd om gaat op dat moment , maar wedden dat een groot deel samen gevat kan worden als “JOEPIEIIEIIEII”. Tootsie is een goede reminder voor ons om spel losjes te definiëren: al apporteert een hond geen balletjes, wil dat nog niet zeggen dat je niet samen kan spelen. Er zijn zo veel spelletjes die je samen kan spelen, zoals “kun je de stukjes worst vinden die ik in de schors van de boom verstopt heb?”. Tootsie gaat met mij mee op “schattenzoektocht”  waar we samen koekjes zoeken in gras of sneeuw. Dit jaar, verpak virtueel “spel”  voor je hond en breidt je arsenaal aan spelletjes uit. Je hoeft er niks voor te kopen, een beetje creativiteit en tijd is genoeg. Ik kan nog veel meer hierover schrijven, maar weet je wat? Het is tijd om met Tootsie en Willy te gaan spelen. 


Mede namens Trishia, de beste wensen voor 2014! 



1 opmerking: